แนวโน้มสนิมของสตั๊ดโบลต์เชื่อมต่อตัวยึดการเชื่อมต่อมีความสัมพันธ์โดยตรงกับวัสดุร่างกายและกระบวนการป้องกันพื้นผิว กิจกรรมทางเคมีไฟฟ้าของเมทริกซ์โลหะกำหนดอัตราเริ่มต้นของปฏิกิริยาออกซิเดชัน เมื่อผลิตภัณฑ์เหล็กกล้าคาร์บอนสัมผัสกับสภาพแวดล้อมที่ชื้นโดยไม่มีการป้องกันการสัมผัสอย่างต่อเนื่องระหว่างเหล็กและออกซิเจนและอิเล็กโทรไลต์จะทำให้เกิดการกัดกร่อนของกัลวานิก ส่วนประกอบอัลลอยด์ของสแตนเลสยับยั้งกระบวนการออกซิเดชันโดยการสร้างฟิล์ม passivation แต่ประสิทธิภาพการป้องกันนั้นถูก จำกัด โดยความสมบูรณ์ของโครงสร้างระหว่างเกรน
กระบวนการบำบัดพื้นผิวมีอิทธิพลสำคัญต่อกระบวนการสนิมของสตั๊ดโบลต์เชื่อมต่อตัวยึดการเชื่อมต่อ- การเคลือบแบบจุ่มร้อนจะทำให้ปฏิกิริยาออกซิเดชันลดลงโดยการแยกเส้นทางสัมผัสระหว่างโลหะฐานและตัวกลางสิ่งแวดล้อม ความแตกต่างของความครอบคลุมความสม่ำเสมอของเทคโนโลยีการชุบเชิงกลอาจนำไปสู่การสร้างจุดอ่อนการป้องกันในท้องถิ่นซึ่งกลายเป็นพื้นที่สำคัญสำหรับการเริ่มต้นการกัดกร่อน
ความเสี่ยงของการร้าวการกัดกร่อนของความเครียดสตั๊ดโบลต์เชื่อมต่อตัวยึดการเชื่อมต่อมีความสำคัญอย่างยิ่งในส่วนที่ทำด้วยเกลียวภายใต้ภาระอย่างต่อเนื่องและความเครียดสลับเพิ่มความน่าจะเป็นของการแพร่กระจายความล้าของการแพร่กระจายของชั้นป้องกัน เมื่อการสะสมของสเปรย์เกลือในสภาพแวดล้อมทางบรรยากาศทางทะเลอยู่ร่วมกับสารซัลไฟด์ในพื้นที่มลพิษทางอุตสาหกรรมอาจเกิดผลกระทบการกัดกร่อนร่วมกัน
การประยุกต์ใช้ยาแนวจะเปลี่ยนเงื่อนไข microenvironmental ของชิ้นส่วนการเชื่อมต่อการเชื่อมต่อของสายฟ้าสตั๊ดและลดอัตราการย้ายถิ่นของปัจจัยการกัดกร่อนที่ใช้งานอยู่โดยการปิดกั้นช่องออกซิเจนและช่องส่งน้ำ ผลของการเคลือบป้องกันการกัดกร่อนอีกครั้งในช่วงระยะเวลาการบำรุงรักษาสตั๊ดโบลต์เชื่อมต่อตัวยึดการเชื่อมต่อขึ้นอยู่กับคุณภาพการรักษาพื้นผิวของการเคลือบเก่าและระดับของการกำจัดของผลิตภัณฑ์ออกซิเดชั่นที่เหลือส่งผลกระทบต่อการยึดเกาะของชั้นป้องกันใหม่ ความแตกต่างในคุณสมบัติทางเคมีไฟฟ้าของปะเก็นของวัสดุที่แตกต่างกันอาจนำไปสู่การกัดกร่อนที่แตกต่างกันระหว่างพื้นผิวสัมผัส ปัญหาที่ซ่อนอยู่นี้มักจะค่อยๆปรากฏขึ้นเมื่อเวลาผ่านไป
